Großglockner Hochalpenstraße
12 Augustus 2015
Deze busreis over de Großglockner Hochalpenstraße had ik hoog op mijn lijstje staan en al ruim twee weken van te voren had ik contact gezocht met Vorderegger Reisen, de aanbieder van deze reis. Eergisteren moest ik nog een bevestiging sturen dat ik daardwerkelijk mee zou gaan, maar daar had ik dan ook niet aan getwijfeld. Het weer is goed en tussen het dagelijks non-stop wandelen, is deze dag zitten zeer welkom.
* Toen ik deze busreis gemaakt heb in 2015, werd deze tocht gedurende de zomermaanden tweewekelijks aangeboden bij goed weer en voldoende animo. Inmiddels rijdt de Glocknerbus driewekelijks, op woensdag, vrijdag en zondag. Het moge duidelijk zijn dat de reis zeer populair is en voor €30,- een hele dag onder begeleiding van een National Park Ranger door een van de mooiste gebieden van de Oostalpen mogen reizen, is het geld meer dan waard.
Op één van onderstaande foto's is het hoofd van de persoon voor mij goed te zien. Niet dat ik dit nu met u wil delen, maar het gaat meer om de auto's bij de tolpoort Ferleiten. Het laat duidelijk zien dat het om 9:45 al druk is en als u van plan bent om met de auto te komen, dat u beter op tijd kunt komen. Gelukkig voor mij en mijn medereizigers: er zijn overal speciale plekken voor de Glocknerbus gereserveerd.
De eerste stop is ter hoogte van het Oberes Nassfeld. Hier wordt mij een uitzicht op een aantal hoge bergtoppen voorgeschoteld, een weelde aan flora en fauna om te bezichtigen, én er kan samen met de Ranger en Josie een bezoekje gebracht worden aan de tentoonstelling in het Haus Alpine Naturschau. Josie is trouwens de naam van de chauffeuse. Ze blijkt uit Nederland te komen en Josie is voor Duitstaligen makkelijker uit te spreken dan Josefien. Ik moet toegeven, ze heeft een leuke zomerbaan.
De panoramastraat meet een kleine 48 km en bestaat uit 36 "kehren", oftewel bochten. Een aantal van die bochten hebben een bijzonder benaming en tijdens de busreis wordt er door de Ranger uitleg gegeven.
De foto met de grenspaal van Salzburg en Kärnten laat één van de vele plekken zien waar men kan stoppen om een kleine wandeling te maken. Ik laat deze foto voornamelijk zien, omdat ik een jaar eerder op deze plek in de sneeuw heb gestaan. Dat bevestigd ook het verhaal van de Ranger dat de zomer van 2015 de warmste is sinds de metingen midden 19e eeuw zijn begonnen en dat de Pasterzegletsjer bij de Großglockner dus in een rap tempo kleiner wordt.
Op de derde foto hierboven is het gebied te zien waar 's winters geskied kan worden. Dit is te bereiken met de bergbahnen vanuit Heiligenblut. Als u goed kijkt, kunt u op de linker foto hieronder een paadje zien. Dit is een overblijfsel uit de tijd van de Romeinen. Hier trokken zij met karren over de Alpen heen.
Er is onderweg veel te zien, maar de straat is niet voor niets vernoemd naar de hoogste berg van Oostenrijk. Zodra de berg in zicht komt, blijft zij de aandacht trekken. Tegenover de berg is de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe. Het is hier op warme en heldere dagen heel druk, maar met de Glocknerbus hebben we een eigen parkeerplaats. Zodoende hebben we een kleine twee uur om hier rond te wandelen.
Twee uur stelt eigenlijk niet veel voor, maar de bus gaat nou eenmaal verder... Het is ook al tegen tweeën, we hebben nog een tussenstop tegoed en alle toeristen moeten ook nog weer in verschillende plaatsen afgezet worden. Gelukkig valt er op de terugweg ook veel te zien, zoals een boer op de weg.
De grens tussen Karinthië en het Salzburgerland ligt bij de tunnel Hochtor. Hier wordt het warme weer nog maar eens duidelijk. Op het warmste moment van de dag is het nog 15.8 C op een hoogte van 2503 m.
Voor de liefhebbers van voertuigen is er ook genoeg te zien. De panoramastraat wordt veel bezocht door mensen met een oldtimer, cabriolet en door motorrijders.
Als laatste wordt er nog een stop gemaakt bij de Fuscherlacke. Hier is een meertje waar omheen gewandeld kan worden en een tentoenstelling over de aanleg van de weg.
Een naar mijn mening te korte dag komt ten einde en de reis gaat huiswaarts. Ik geniet van het uitzicht en kijk veel uit het raam. Vlak voor de tolpoort gaat het plots "zoef" en ik zie een linkerspiegel van de bus voorbijvliegen... Een tegenliggende camperbestuurder sneed de bocht af en nam de spiegel van de bus mee. Na een discussie met Josie en tussenkomst van de politie zetten wij de reis voort. Tegen half zes stap ik weer uit in Bruck. Een busreis die ik zeker iedereen zal aanbevelen.