Hundstein | 2117 m
13 Augustus 2015
* Tijdens deze wandeling heb ik de top van de Hundstein niet bereikt.
Overmorgen zit mijn vakantie er al weer op en staat er een lange treinreis naar huis op de planning, wat ook betekent dat ik morgen ga inpakken. Dus vandaag kan ik nog één laatste keer een lange wandeling maken. Van de eigenaren van het pension krijg ik een aantal mooie wandelingen voorgelegd, waarvan ik uiteindelijk kies voor een tocht naar de Hundstein. Omdat het vandaag, net als de afgelopen dagen, tropisch warm wordt, neem ik voldoende eten, drinken, zonnebrand en een pet mee.
Om een uur of 9 vertrek ik bij Haus Maria en binnen enkele minuten loop ik via een smal steegje het dorp uit, het bos in. Tussen de naaldbomen door volg ik route 444 die mij zal moeten leiden langs de Taxhof en uiteindelijk naar de Hundstein. Na de eerste twee kilometer wordt het smalle zandpad ingeruild voor een Forststraße. Dit blijft onveranderd voor de rest van de dag. Onderweg geniet ik van de uitzichten op het Pinzgau, maar ook de Zellersee.
Na zo'n drie uur wandelen wordt een hoogte bereikt waar de bomen steeds kleiner worden en plaats maken voor alpenrozen. Wat een mooie roze bloemenzee zal dit geweest zijn, zo'n anderhalf maand eerder. Een klein halfuur later wordt de westzijde van de bergrug ingewisseld voor de oostzijde. Het uitzicht is mooi, maar verder is het een dorre en kale bedoening. Her en der groeit wat heide, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Tijdens de klim wordt een mooi vergezicht in westelijke richting voorgeschoteld. Ondanks het ietwat heiige weer, heb ik geluk dat de meeste bergtoppen tot in de verste verte nog goed te zien zijn.
Bij het bankje, op de rechter bovenstaande foto, besluit ik te gaan lunchen. Dit is precies op de overgang van westzijde naar oostzijde. Op de panoramafoto is nog net een klein deel van de Zellersee te zien.
Het is dusdanig warm en de tocht is dusdanig lang, met veel op en en neer wandelen, dat ik driekwart van het meegebrachte water al op heb. Ik loop nog een stukje door tot ik een wildrooster over moet. Vanaf hier zie ik voor de eerste keer de Hundstein in de verte liggen. Ik schat in dat het nog minstens een uur is totdat ik bij de hut op de top ben. Het lijkt mij niet verstandig om nog door te lopen met deze temperaturen, met nog een lange terugweg in het vooruitzicht. Dus ik besluit om terug te wandelen.
De eerste paar uur loop ik exact dezelfde route terug, totdat ik bij de Taxhof kom. Vanaf hier kan ik het onverharde pad weer terug volgen. Echter, ik besluit nu over de verharde straat verder te lopen. Via de Stiegerweg en een zandpad over het erf van een boer, kom ik uiteindelijk weer aan in Bruck. Een kwartier later ben ik dan eindelijk weer terug bij Haus Maria. Alhoewel ik de top van de Hundstein niet bereikt heb, kan ik toch terug kijken op een mooie wandeling in een ongerept stukje natuur.